Voor schut gezet De schutte: een verdwenen en vergeten voorziening in het Zeeuwse dorp, in het bijzonder op Walcheren Tot in de twintigste eeuw was in vrijwel elk Zeeuws dorp en ook in de meeste steden een schutte of schotte te vinden, en dat al eeuwenlang. Het was een ruimte van enkele vierkante meters, stevig omheind, waar vee dat loslopend was aangetroffen tijdelijk gestald kon worden ofwel voor schut gezet. Pas tegen betaling van een boete kon de rechtmatige eigenaar zijn kalf of varken meekrijgen. De officieel aangestelde toezichthouder was de schutter of schotter. Op één uitzondering na is nergens in Zeeland en schutte bewaard gebleven. Met het verdwijnen van de schutte is ook de herinnering vervaagd aan een weliswaar onooglijk element, maar wel een element dat eeuwenlang onmisbaar was in de sterk agrarische samenleving van toen. Genoeg reden om op zoek te gaan naar de geschiedenis van de schutte als ooit wijdverbreide, maar inmiddels vergeten en vrijwel verdwenen voorziening. Dr. A.P. (Aad) de Klerk is historisch geograaf, promoveerde in 2003 op het proefschrift ‘Het Nederlandse landschap, de dorpen in Zeeland en het water op Walcheren’, en was onder andere auteur van de ‘Historische atlas van Zeeland’ (2015; tweede druk 2021).

Voor een stad in laag-Nederland vertoont Middelburg opvallend veel hoogteverschillen - misschien niet spectaculair, maar wel heel kenmerkend. Wie bijvoorbeeld fietsend of lopend de 'klim' maakt van de Balans naar de Groenmarkt, ervaart het hoogteverschil van om en nabij vijf meter (!) aan den lijve. En zo kent de binnenstad heel veel meer saillante hoogteverschillen. Voor het eerst wordt nu verklaard welke hoogteverschillen er zijn en met welke achtergrond. Dat betekent uitleg over de hogere kreekruggen waarop de oudste straten liggen; over de rol van de aanleg van Molenwater, oude en nieuwe haven; en over het weinig bekende effect van de wederopbouw, toen extra hoogteverschillen in de binnenstad zijn aangebracht. Een leemte in de geschiedenis van Middelburg wordt hiermee opgevuld. En een nieuwe kijk op de stad-van-vandaag geboden. Veel illustraties maken aanschouwelijk waarop bewoners én bezoekers van Middelburg moeten letten. Met deze geheel nieuwe invalshoek draagt deze publicatie niet alleen bij aan de geschiedschrijving van de stad, maart leert ze de lezer ook te kijken naar onvermoede aspecten van de omgeving. Dr. A.P. (Aad) de Klerk is historisch geograaf, promoveerde in 2003 op het proefschrift 'Het Nederlandse landschap, de dorpen in Zeeland en het water op Walcheren', en was onder andere auteur van de 'Historische atlas van Zeeland'(2015 tweede druk 2021).

Vanaf juli 2014 verschijnt wekelijks de bij Vlissingers populaire rubriek Blauwgeruite Ziel in weekkrant De Faam. In deze rubriek komen bijzondere gebouwen, mensen en gebeurtenissen uit de rijke Vlissingse geschiedenis tot leven. Waargebeurde verhalen die de sfeer, herkenning en herinneringen aan het Vlissingen van vroeger doen herleven. Een bewogen geschiedenis met vele hoogte- en dieptepunten. In dit boek zijn 100 afleveringen van Blauwgeruite Ziel gebundeld. Rijk geïllustreerd met foto's uit de grote beeldcollectie van het gemeentearchief Vlissingen. Gemeentearchivaris Ad Tramper schreef het voorwoord. Auteur Gerard van der Hoeven (1956) werkt sinds 2011 als freelance verslaggever voor Weekkrant De Faam. Hij won in 2012 de landelijke Writing4U persprijs voor het beste artikel in een huis-aan-huiskrant. Hij schreef vaker over zijn geboortestad Vlissingen. Hij deed dat voor onder andere de PZC, De Wete en Den Spiegel. Van der Hoeven publiceerde twee boeken over Vlissingen. In 2003 verscheen zijn reconstructie van de spraakmakende roofmoord in De Keersluismoord, een dubbele roofmoord in Vlissingen in 1937. En in 2011 kwam het jubileumboek Piekboek uit over 40 jaar jongerencultuur in Vlissingen, met als middelpunt het jongerencentrum De Piek.

Het snijden van versieringen in houten mesheften is een vorm van volkskunst die in Zeeland tot op de dag van vandaag wordt beoefend. Frans Dingemanse is niet alleen zelf een meester in het vak van beeldsnijder en een geoefend kunstkijker, maar ook een boeiend verteller. In dit standaardwerk geeft hij zijn kennis door. Op meesterlijke wijze onthult hij de geheimen achter de voorstellingen op de heften en helpt hij de geïnteresseerde op weg om het werk van verschillende snijders te herkennen. In woord en beeld – het boek is uitsluitend geïllustreerd met aquarellen en pentekeningen van zijn hand – laat hij anderen rijkelijk delen in dit Zeeuwse ambacht.