Kijkend naar het verleden: een handvol 'noodwoningen', gebouwd in 1946 en gesloopt in 1967. Het Havendorp lag aan de Buitenhaven van Vlissingen en was voorzien van veel water, een voetbalveldje, het café De Boei, een kruidenier, de melkboer, het kleuterschooltje De Zonnebloem en zelfs een souvenierwinkeltje (ites wat ik sterk betwijfel). Ook waren er de 'barakken' met de eerste lading Ambonezen die toen op grote schaal naar Nederland kwamen en hier in Vlissingen voet aan wal zetten. De tijd op het Havendorp: het waren voor mij 'gouden dagen'. Ik liep op de bodem van mijn bestaan, en nog.

Dit fotoboek geeft een zeldzame kijk op vierhonderd jaar Zeeuwse maritieme geschiedenis. Vijftig zorgvuldig geselecteerde collectiestukken uit het Maritiem Muzeeum Zeeland, haarscherp gefotografeerd door Pim Top. De foto’s laten details zien die nog nooit zichtbaar waren. Gebruikssporen op een brandewijnkom, initialen op een scheepskist, of de sporen op een eeuwenlange werking van het zeewater. Historicus Jan Zwemer schreef bij elk collectiestuk een aansprekend verhaal over de vindplaats, het gebruik of over hoe een collectiestuk in het muZEEum belandde. Levendige anekdotes die laten zien dat elk collectiestuk zijn eigen uitzonderlijke verhaal heeft. Samen met de prachtige fotobeelden brengt dit boek de Zeeuwse maritieme geschiedenis dichterbij dan ooit.

Papierzang biedt een caleidoscopische blik op het werk van graficus, schilder, aquarellist en tekenaar Theo Jordans (Venlo, 1956). De lezer maakt de reis van de kunstenaar mee. Niet de chronologie is de constante in het boek, maar de verbanden die worden gelegd tussen het werk en het landschap, het werk en de anekdotes, het werk en de beschouwingen, het werk en de poëzie. Papierzang richt zich tot de kunstliefhebber, de collega-kunstenaar, de voyeur, de amateur, de natuurbeschermer, de boer, de heemkundige, de liefhebber van poëzie, de bibliofiele verzamelaar.

Naar Zeeland! Schilders van het Zeeuwse landschap. http://www.naarzeelandkunstboek.nl/ Vele generaties kunstschilders uit Nederland en buitenland hebben zich laten inspireren door de schoonheid van het Zeeuwse landschap. Zij kwamen dikwijls van ver om het vlakke polderland met zijn akkers en weiden, duinen, wateren en hoge luchten vast te leggen. Ook schilders van eigen Zeeuwse bodem lieten zich niet onbetuigd. Toch duurde het lang voordat het Zeeuwse landschap door de schilders werd ontdekt. In de zeventiende eeuw, toen grote kunstenaars als Van Goijen en Ruisdael het Hollandse landschap vastlegden, beperkten de Zeeuwse schilders zich tot gezichten op steden, schepen en de zee. Pas toen de provincie door trein, tram en stoomboot beter bereikbaar was geworden, stroomden de kunstenaars toe. Dit boek laat aan de hand van zestig schilderijen zien op hoeveel verschillende manieren het Zeeuwse landschap gedurende ruim twee eeuwen, van 1800 tot nu toe, door de schilders werd benaderd: van realisme en impressionisme tot abstract toe, in een feest van ruimte en kleur.